W reakcji na rozpowszechniane przez przedstawicieli spółki „SOLO Investment” sp. z o. o. z siedzibą w Ludwinie (miejsc. Rozpłucie Pierwsze) zarzuty dotyczące działań Gminy Ludwin, które rzekomo miały doprowadzić do likwidacji ośrodka wypoczynkowego „RESORT PIASECZNO”, Wójt Gminy Ludwin oświadcza, iż zarzuty pod adresem gminy są bezpodstawne i stanowią one nieudolną próbę manipulowania faktami.

Przede wszystkim – wbrew twierdzeniom Spółki – to nie działania Gminy Ludwin doprowadziły do sytuacji, w której dalsze prowadzenie działalności przez Spółkę stało się niemożliwe i nierentowne. Dostrzec należy, że to Spółka „SOLO Investment” – jak każdy przedsiębiorca – ponosi ryzyko związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, jak również odpowiedzialność za podejmowane przez siebie inwestycje.
Nie jest prawdą, iż Gmina Ludwin zobowiązała się do sprzedaży na rzecz Spółki wydzierżawianej nieruchomości z chwilą zakończenia inwestycji. Całkowitym nadużyciem jest także niepoparte żadnymi dokumentami twierdzenie Spółki jakoby Gmina wyłudziła od Spółki dokonanie tej inwestycji na swoim gruncie oraz żeby Gmina zawłaszczyła tę inwestycję, było obowiązkiem Przedsiębiorcy ażeby należycie ocenić wszelkie skutki prawne zawieranych przez Spółkę umów, a także aby należycie zabezpieczyć swe interesy majątkowe, co potwierdził wyrokiem Sąd Apelacyjny w Lublinie I Wydział Cywilny w sprawie z powództwa Solo Investment przeciwko Gminie Ludwin o zapłatę. Był to profesjonalny przedsiębiorca, Antar LTD Sp. z o.o. w chwili podpisania umowy z Gminą, developer lubelski, na którego pracowała duża grupa ludzi, w tym prawnicy.
Podkreślić należy, iż budżetowi Gminy Ludwin przysługuje od Spółki będącej podatnikiem podatku od nieruchomości wpływ z tytułu tego podatku. Na Wójcie Gminy Ludwin – jako na organie podatkowym – ciąży obowiązek ustalania tych należności w prawidłowej wysokości oraz ich dochodzenia od podatników. Istnienie po stronie spółki „SOLO Investment” sp. z o.o. obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości wynika wprost z przepisu art. 3 ust. 1 pkt 4) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, który stanowi, iż podatnikami podatku od nieruchomości są m. in. spółki prawa handlowego będące posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie: a) wynika z umowy zawartej z właścicielem, Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości; b) jest bez tytułu prawnego.
Jak widać konieczność uiszczania przez Spółkę należnego podatku od nieruchomości nie wynika ze złej woli Wójta Gminy Ludwin, lecz z powszechnie obowiązujących przepisów prawa, które skądinąd nie są przez Spółkę respektowane. To Spółka uchyla się od realizacji ciążących na niej obowiązków podatkowych kosztem budżetu Gminy Ludwin, a zatem kosztem jej wszystkich mieszkańców.
Na istnienie po stronie Spółki obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości nie ma wpływu trwający spór sądowy pomiędzy Spółką, a Gminą Ludwin dotyczący ważności umowy dzierżawy z 2007 roku. Otóż istnienie po stronie Przedsiębiorcy obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości związane jest z samym faktem posiadania przez Spółkę nieruchomości stanowiących własność Gminy Ludwin i to niezależnie od mocy prawnej umowy dzierżawy skoro w/w przepis art. 3 ust. 1 pkt 4) lit. b) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych przewiduje wyraźnie nawet posiadanie bez tytułu prawnego.
Nie było intencją Wójta samoczynne wyeliminowanie Spółki i doprowadzenie jej do upadłości poprzez rozpoczynanie wobec niej egzekucji podatkowej. Wszczęcie egzekucji administracyjnej wobec podatnika obejmującej zaległości podatkowe w podatku od nieruchomości wynikało z konieczności realizacji ciążących na organie podatkowym ustawowych obowiązków w postaci – po pierwsze – obowiązku należytego dochodzenia przysługujących Gminie należności oraz – po drugie – przerwania biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego i zapobieżenia przed wygaśnięciem tego zobowiązania wskutek przedawnienia, czego konsekwencją jest uchronienie budżetu Gminy przed utratą wpływu podatkowego. Nie określenie i niedochodzenie należności przysługujących budżetowi stanowi naruszenie dyscypliny finansów publicznych (zarzuty dla Wójta). Wobec powszechności obowiązku podatkowego Spółka SOLO Investment sp. z o.o. jest traktowana przez Wójta Gminy Ludwin jako organ podatkowy, tak jak każdy podatnik.
Gmina nigdy nie odmówiła sprzedaży dzierżawionego ośrodka wypoczynkowego. Wyrazić zgodę mogła tylko jednak na warunkach wynikających z obowiązku prawa, a nie na ustalonych przez dzierżawcę (za cenę określoną przez niego, w czasie i miejscu wyznaczonym, wbrew regulacjom prawnym obowiązującym w tym zakresie). Przedsiębiorca doskonale wiedział, że Gmina nie może przystać na takie warunki (zakaz ustawowy), i z premedytacją to wykorzystał.
Oprócz zaległości podatkowych ciążących na tym dzierżawcy Spółka również jest dłużnikiem gminy z tytułu płatności za dostarczaną wodę za okres od 2011 do 2016 włącznie, w kwocie przekraczającej 90 tys. złotych. Powyższa zaległość ma wpływ na realizację inwestycyjne z branży wodnokanalizacyjnej w Gminie Ludwin.
I w końcu, wbrew zarzutom Spółki to nie Gmina Ludwin bez wiedzy i zgody Inwestora dokonała zmiany klasyfikacji gruntów w ewidencji gruntów i budynków bowiem wyłącznie kompetentnym organem administracji publicznej w tej materii jest właściwy starosta.
Jak zatem z powyższego wynika formułowane przez spółkę „SOLO Investment” sp. z o. o. zarzuty pod adresem Gminy Ludwin są nieprawdziwe i stanowią one jedynie nieudolną próbę manipulowania faktami. Podkreślić należy, że Wójtowi Gminy Ludwin zależy na tym aby na terenie Gminy Ludwin swą działalność gospodarczą rozwijało jak najwięcej przedsiębiorców, jednakże wykazujących się poszanowaniem obowiązujących przepisów prawa, czego absolutnie nie czyni spółka „SOLO Investment” sp. z o.o.

Wójt Gminy Ludwin
Andrzej Chabros